၁၉၄၆ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ ၁၇ ရက္ေန႔မွစတင္၍ ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာညီလာခံႀကီးကို ေရႊတိဂံုအလယ္ပစၥယံ၌ က်င္းပရာ ၂၀ ရက္ေန႔၌ ဖဆပလအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဥကၠဌအျဖစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားခဲ႔၏။ အဆိုပါမိန္႔ခြန္း၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းျမင္ေသာ ႏိုင္ငံေရးအဓိပၸါယ္အခ်ိဳ႕ကို ေကာက္ႏႈတ္တင္ျပလိုပါသည္။
"ႏိုင္ငံေရးသည္ ယုတ္မာညစ္ေထးသည္မဟုတ္၊ ႏိုင္ငံေရးကို ညစ္ေထးေအာင္လုပ္သူတို႔သာလွ်င္ ယုတ္မာျခင္းျဖစ္၏။
ႏိုင္ငံေရးသေဘာအမွန္မွာ ကြ်ႏု္ပ္တို႔လူသားတို႔ႏွင့္ မတန္မရာ ျမင့္ျမတ္လြန္းသည္လည္း မဟုတ္၊
နိမ္႔က်လြန္းသည္လည္း မဟုတ္၊ မ်က္လွည့္ေဗဒင္လည္း မဟုတ္၊ အဂၢိရတ္လည္းမဟုတ္၊ ေၾကာက္မက္ ဖြယ္ေကာင္းေသာ ကႏၲာရခရီးလည္း မဟုတ္၊ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာရင္ျပီးေရာ စိတ္ေဇာႏွင့္လုပ္ေသာ အေရးကိစၥလည္းမဟုတ္။ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏ပတ္ဝန္းက်င္၌ ေပၚေပါက္ျဖစ္ပြားလ်က္ရွိေသာအေျခေပၚတြင္ ေမွ်ာ္ေခၚ ၍ ေဆာင္ရြက္ရမည္ျဖစ္ေသာ အေရးကိစၥသာလွ်င္ ျဖစ္ေပ၏။
နိမ္႔က်လြန္းသည္လည္း မဟုတ္၊ မ်က္လွည့္ေဗဒင္လည္း မဟုတ္၊ အဂၢိရတ္လည္းမဟုတ္၊ ေၾကာက္မက္ ဖြယ္ေကာင္းေသာ ကႏၲာရခရီးလည္း မဟုတ္၊ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာရင္ျပီးေရာ စိတ္ေဇာႏွင့္လုပ္ေသာ အေရးကိစၥလည္းမဟုတ္။ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏ပတ္ဝန္းက်င္၌ ေပၚေပါက္ျဖစ္ပြားလ်က္ရွိေသာအေျခေပၚတြင္ ေမွ်ာ္ေခၚ ၍ ေဆာင္ရြက္ရမည္ျဖစ္ေသာ အေရးကိစၥသာလွ်င္ ျဖစ္ေပ၏။
ႏိုင္ငံေရးဆိုသည္မွာ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် လူ႔ေလာကတြင္ ေတြ႕ၾကံဳေနၾကရေသာ ကိစၥ ပင္ ျဖစ္ေပသည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ဆိုေသာ္ ႏိုင္ငံေရးဆိုသည္မွာ လူ႔ကိစၥဟု ဆိုရေပမည္။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ စားမႈ၊ ေသာက္မႈ၊ ေနမႈ၊ ထိုင္မႈ၊ သြားမႈ၊ လာမႈ အစုစုသည္ ႏိုင္ငံေရးပင္ ျဖစ္၏။
ကြ်ႏ္ုပ္တို႔သည္ ႏိုင္ငံေရးကို မဆင္မျခင္ မေတြးေတာမိေစကာမူ ႏိုင္ငံေရးသည္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္ အျမဲ တေစ ဆက္သြယ္ေန၏။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔သည္ ႏိုင္ငံေရးကို ေရွာင္ရွားေစကာမူ ႏိုင္ငံေရးသည္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏ အိမ္၊ ရံုး၊ အလုပ္ရံု စသည္တို႔၌ ေပၚေပါက္လ်က္ ရွိ၏။ ဤဌာနမ်ား၌ ကြ်ႏု္ပ္တို႔သည္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ႏိုင္ငံေရးကို ပင္ လုပ္ေနၾကရေပသည္။
လူတိုင္းလူတိုင္း မိမိတို႔၏ အခြင့္အေရးကို ရယူလိုျခင္းသည္ ႏိုင္ငံေရးပင္ျဖစ္၏။
လြတ္လပ္မႈ ရယူလိုမႈသည္ပင္လွ်င္ ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္၏။
ႏိုင္ငံေရးကို ဘာသာတရား ျဖစ္သကဲ႔သို႔ ေျပာဆိုၾကေသာသူမ်ားမွာ ယုတ္မာညစ္ေထးေသာ ႏိုင္ငံေရး သမားမ်ားပင္လွ်င္ ျဖစ္ေပ၏။ ထိုသူတို႔၏ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ဤကဲ႔သို႔ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ လီဆယ္၍ ေျပာျခင္းအားျဖင့္ ျပည္သူတို႔၏ စိတ္ကို ရႈပ္ေထြးေစ၍ အေၾကာင္းအက်ိဳး အေကာင္းအဆိုးကို ေဝဖန္ျခင္းငွာ မစြမ္းႏိုင္ေအာင္ လုပ္ျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ေပ၏။ အမွန္မွာ ထိုသူတို႔ ျပဳလုပ္မႈ သည္
လူတိုင္းလူတိုင္း မိမိတို႔၏ အခြင့္အေရးကို ရယူလိုျခင္းသည္ ႏိုင္ငံေရးပင္ျဖစ္၏။
လြတ္လပ္မႈ ရယူလိုမႈသည္ပင္လွ်င္ ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္၏။
ႏိုင္ငံေရးကို ဘာသာတရား ျဖစ္သကဲ႔သို႔ ေျပာဆိုၾကေသာသူမ်ားမွာ ယုတ္မာညစ္ေထးေသာ ႏိုင္ငံေရး သမားမ်ားပင္လွ်င္ ျဖစ္ေပ၏။ ထိုသူတို႔၏ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ဤကဲ႔သို႔ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ လီဆယ္၍ ေျပာျခင္းအားျဖင့္ ျပည္သူတို႔၏ စိတ္ကို ရႈပ္ေထြးေစ၍ အေၾကာင္းအက်ိဳး အေကာင္းအဆိုးကို ေဝဖန္ျခင္းငွာ မစြမ္းႏိုင္ေအာင္ လုပ္ျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ေပ၏။ အမွန္မွာ ထိုသူတို႔ ျပဳလုပ္မႈ သည္
No comments:
Post a Comment